ဓမၼႆ၀န၊ ဓမၼေဒသနာ၊ ျဖစ္စိမ့္ငွာဟု၊ ဥာဏ္ပါက၀ိ၊ မွတ္စုကုိ ညွိၿပီးလွ်င္၊
အဘိဓမၼတၳသဂၤေဟ၊ သၿဂဳိဟ္ကုိ ၀ုိက္သုိင္းလုိ႔၊ ကုိးပုိင္းလုံး ေမႊခဲ့မည္၊
ေစ့ေရ မူလ၊ ပညာ႐ွိ ငါဟဲ့ေနာ္လုိ႔၊ အာေဘာ္ကုိ ျပၿပီးလွ်င္၊
မာနဖိစီး၊ မႏွီးမေႏွာ၊ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္၊ အာေပါက္ေအာင္ေျပာၾက၊ ေသာမနႆသဟဂုတ္၊ လဘက္က သုံးေလးလုပ္၊ ဒိ႒ိဂတ သမၸယုတ္၊
ၾကက္သြန္ေၾကာ္မ်ားမ်ားႏွင့္၊ ဗုိက္ကားေအာင္ တုတ္ၿပီးလွ်င္၊
သ႐ုပ္မ်ား ကြဲေလဟန္၊ လက္ေလးသစ္ေလာက္ စာတုိကုိ၊ ၀ိၿဂဳိဟ္ေတြ က်င္းၿပီးလွ်င္၊
အျငင္းက ေၾကာက္ဖြယ္သန္၊ မာနဂုဏ္ သူကုိး၍၊ ျဖတ္ထုိးႏွင့္ တညံညံ၊
ဋီကာေက်ာ္ လက္သန္းမွာ၊ အာ၀ဇၨန္း ေမာက္လွ်ံ၍၊
ဘေလာင္ဆန္ဆူၾကြက္၊ ျမတ္ဇိေနာ္ ဓမၼစက္ကုိ၊ ဇာတ္စကား ေရာယွက္၍၊
ဖ်က္သူကလဲ အတန္တန္၊ ႐ူပဘူတုပၸါဒါယ ေဘဒဘိေႏၵာ၊ ကြမ္းေကာ ေဆးေကာ၊ ခ်ေလာ့ခုလွ်င္၊ အလွဴ႔႐ွင္ ျပင္ခဲ့ျပင္ခဲ့၊ အ႐ြက္ၾကမ္း လဘက္မဲကုိ၊ ဆီ႐ႊဲ႐ႊဲ မထည့္၍၊ ကဲရဲ႔သူကလည္း တေမွာင့္၊ ဟုိအိမ္ဦး တေထာင့္က၊ အုိ.. ေက်ာင္းတကာ၊ ဘုရားတကာ၊ ေမးေလရာတြင္၊
ပညာနိႆရည္း၊ ၀ိနည္းတလီ၊ အလဇၨီႏွင့္၊ လဇၨီတ၀၊ လူအေပါင္းတုိ႔၊ စိတ္ခြေလေအာင္၊
ကံဒြါရ ျငင္းၾကသည္၊ က႐ြတ္ကင္းပုံတခ်က္၊ အခ်ဳိ႔ေသာသူတုိ႔က မိစၦာဥာဏ္ ကူးဖက္၍၊ အနက္ကုိလည္း မသိ၊ ပညာ႐ွိ ငါတဆူ၊ ျဖစ္ေလသည္ ဟူသတည္းဟု၊
အလွဴမသာ၊ ႐ွိေလရာတြင္၊ လယ္ကာ၀ါၾကြား၊ လဘက္စားသည္၊
ဘုရားမႀကဳိက္တဲ့ လူစုတည္း။
No comments:
Post a Comment